Er is geen uitdrukking die het idee van de instant-maakbaarheid
van het leven zo sterk weergeeft als ‘het verschil maken’. Het verschil tussen voor
en na, zal dat wel moeten zijn. Of tussen met en zonder. Niet zomaar een verschil, maar het verschil dat alle andere
verschillen doet verbleken.
De uitdrukking wordt veel gebruikt in de wereld van
personeelswerving en –management. Vaak in combinatie met een persoon of persoonlijk voornaamwoord: ‘Wil
jij het verschil maken?’ ‘Medewerkers blijvend motiveren? Laat zien dat ze een
verschil maken.’ ‘Eén man kan het verschil maken.’ Verschil maken wordt zo bijna
een onderdeel van je carrièreplanning. Wat wil je later worden? Verschilmaker.
Voor mijn taalgevoel
kan alleen een handeling een verschil maken. Of eigenlijk verschil uitmaken
(zonder lidwoord). Het kan veel verschil uitmaken als je iets vriendelijk vraagt in plaats van sommeert. Voeg een snufje zout toe aan een bord eten en je proeft het
verschil; ook de andere smaken zijn prominenter. Eén persoon te veel in de lift
kan het verschil zijn tussen een volle of een overbelaste lift. Nu maakt dus één
man het verschil. Door zijn gewicht.
Als persoon het verschil ‘maken’ in de zin van vervaardigen,
komt mij nogal voorbarig voor. Natuurlijk wil je in je werk (en daarbuiten)
er toe doen, jezelf realiseren, je onderscheiden. En achteraf kan blijken dat
je bijdrage aan specifieke werkzaamheden een wezenlijk verschillend eindresultaat
heeft opgeleverd dan zonder jouw inzet. Je moet dan wel gekwalificeerd zijn om
de bijdrage te leveren. Door je kwalificaties verschil je van andere kandidaten voor deze werkzaamheden.
Zomaar in het wilde weg het verschil willen maken heeft
iets kinderlijks. Kom op, we gaan een verschil maken, met emmertjes en
schepjes! Dat valt nog niet altijd mee. Soms brokkelt het verschil spontaan af
of zakt het kledderig in elkaar. Andere verschillen bieden nog even weerstand
aan de elementen, maar een etmaal eb en vloed eroverheen en het verschil is
niet meer te zien.
Maar ja, wie wil er nou verschil uít-maken? Het klinkt veel
gemotiveerder om het verschil te máken. Ik zal dus maar moeten
wennen aan deze term, al laat hij me niet onverschillig.
Helemaal mee eens. Ik ben vertaler en dit is een voorbeeld van het klakkeloos overnemen van Engelse termen en uitdrukkingen, zonder eens even na te denken of er misschien een (goed, beter) Nederlands woord voor bestaat ('delen', 'feedback', 'management', 'human resources', enz, de lijst is eindeloos). Waarschijnlijk vechten tegen de bierkaai, maar ik blijf het doen.
BeantwoordenVerwijderen