zondag 21 juli 2013

VAKANTIE (kristalla zij geloofd)

In deze komkommertijd trok een klein nieuwsbericht mijn aandacht. De pauselijke nuntius in Maleisië (waar 60 % van de bevolking islamitisch is) is ter verantwoording geroepen door lokale religieuze leiders, omdat hij had voorgesteld om de christelijke God met de naam Allah aan te duiden. De lokale religieuzen zagen hierin een poging om hen sluipenderwijs te bekeren tot het christendom. Huh?? Zou je – als je een achterdochtige inborst hebt – niet eerder het omgekeerde vermoeden? Overigens mag de nuntius misschien maar blij zijn dat zijn voorstel niet wordt doorgevoerd, want er wacht hem dan een ondoenlijke klus om alle hiërarchieën onder het Opperwezen om te dopen, te beginnen bij onze voorspraak Maria.

Misschien is het verstandiger om dubbelnamen in te voeren, zoals in het liedje Ozewiezewoze (wiezewalla kristalla kristoze wiezewoze wiezewieswieswieswies). Ik hoor daar toch duidelijk ‘Christ-Allah’. Maar ook hierin - en in het ‘kristoze’ er direct achteraan - kunnen achterdochtigen weer bewijzen voor een bekeringscomplot vinden. Volgens schrijver Frank Arion is de tekst een vernederlandste versie van een oud Portugees-Creools liedje en zou het in vertaling ongeveer als volgt klinken: ‘Vandaag is het kind gelukkig / Is het kind gered / Gedoopt is het / Dit kind is gelukkig, / Dit kind, kinderen, kinderen.’
Uitkijken dus met Ozewiezewoze.

Of is dat ‘kristalla’ voor mij een mondegreen? Een mondegreen is een heel boeiend fenomeen van het menselijk taalbrein. Wikipedia geeft er de volgende omschrijving van: ‘Een mondegreen is het verschijnsel dat een verkeerd verstaan gedeelte van een tekst (bijvoorbeeld van een liedje of gedicht) door de hersenen automatisch aangepast wordt tot een voor het verstand kloppend geheel.’
Zo heb ik altijd het opgewekte liedje van Michel Fugain Ring et ding (op zijn Frans uitgesproken als rèngedèng) ge-mondegreeneerd tot ramadan (op zijn Engels uitgesproken als rèmedèn).

Ach, Michel Fugain met de prachtige evergreen Une belle histoire over een vakantieliefde in Frankrijk (‘Ils se sont trouvés au bord du chemin / Sur l’autoroute des vacanses / C’était sans doute un jour de chance’). De klaprozenakker (= champ de coquelicots) in het bovenstaande beeld komt uit de Youtube-clip van dit liedje.

Alweer: vakantie!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten