De strijd tegen de voedselverspilling haalt regelmatig het
nieuws. Vorige week zag ik, nota bene in het Belgische journaal, een reportage over Outletsupermarkt Stam in Schagen. Supermarkteigenaar Willem Stam verkoopt
hier tegen grote kortingen producten die de reguliere supermarkt niet meer kan
verkopen, onder andere omdat de houdbaarheidsdatum nog maar beperkt is.
Stam wil hiermee de wereldwijde voedselverspilling bestrijden, want ‘over
dertig jaar heb je gewoon kans dat er geen knap voedsel meer is.’
Voedsel wordt vaak
weggegooid vanwege de THT-datum; de ten-minste-houdbaar-tot-datum. Taalkundig
zou dat eigenlijk de TMHT-datum moeten zijn; het product is ten minste (= minstens) houdbaar tot die datum. Dat
staat tenminste (= althans) op de verpakking.
Belangrijker is dat de THT-datum, zijn naam ten spijt, niets
zegt over de houdbaarheid. Het is een kwaliteitsmerk; tot die datum is de
kwaliteit gegarandeerd. Daarna kan het product nog best bewaard en geconsumeerd
worden. Het lijkt erop alsof voor veel mensen en bedrijven de THT-datum het einde
van het product betekent; op die datum blaast het zijn laatste adem uit en
sterft. Bederft.
Dat komt volgens mij door de gevoelswaarde van ten minste,
of tenminste. Het woord wordt vaak in een verwijtende sfeer gebruikt. Lager dan
ten minste kan je niet zinken. Je had ten minste nog even de moeite kunnen
nemen om je rotzooi op te ruimen. Gewoon even goeiedag zeggen, dat is toch wel
het minste wat je kunt doen. Als je tenminste een goede verstandhouding met je
buren wilt hebben. Of vind je je buren te min?
Ten minste, tenminste, de min; het roept een ruzie-achtige stemming op. Nee, dan de max. Die hoort in de wereld van de peptalk. Het zou misschien een idee zijn om in plaats van ‘ten
minste houdbaar tot’ te vermelden ‘kwaliteit maximaal gegarandeerd tot’. Tsjakka!
En je kunt altijd nog vertrouwen op je neus. Maar ja, niet iedereen is zo’n begiftigd snuffelaar als Grace uit de sitcom ‘Will&Grace’, die aan een pak melk kan ruiken dat het nog één
dag, zeven uur en 48 minuten goed blijft. Daarom is het te hopen dat de ontwikkeling van de snuffelchip (een chip in de verpakking die bederf kan constateren) snel doorzet.
Het gaat tenslotte om de bestrijding van de voedselverspilling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten