WELKOM

Dagelijks word ik digitaal welkom geheten. Als ik mijn laptop start, verschijnt op mijn scherm “Welkom”. Alsof ik op stap ben gegaan en mijn bestemming heb bereikt. Mijn i-phone daarentegen is een stuk minder beleefd. Die heet mij niet welkom als ik hem aanzet. Maar ja, die reist ook met me mee.

Welkom is een woord dat prettig door je mond golft. Het roept ook een prettig beeld op; in het ‘wel’ zit nog een aarzeling, een beweging die blijft hangen, maar in het ‘kom’ zit iets gedecideerds; je gaat ergens binnen. En daar is iemand die je verwelkomt.
Welkom thuis.
Welkom aan boord.
Welkom in mijn wijk.
Welkom op de website “welkominturkije”.
Je gaat een wereld binnen die volgens een bepaalde logica is gestructureerd. Een bebouwde kom volgens de logica van de gastheer, degene die jou welkom heet. Fijn dat hij blij met je is.

In het Angelsaksische model van het economische verkeer worden bezoekers soms begroet met “Welcome to the world of…”. Welkom naar. De bezoeker heeft er goed aan gedaan hierheen te komen, hij heeft de goede keus gemaakt. Eigenlijk is het dus welkeus. Maar dat klinkt zo raar.

Overigens zeg je van oudsher in het Engels na een bedankje “You are welcome” ; je bent (altijd) welkom, doe gerust weer een beroep op me. Tegenwoordig is de repliek vaak “No problem”. Daarmee wordt hetzelfde bedoeld – het was geen probleem om je van dienst te zijn – maar over de toekomst houdt de dienstverlener zich op de vlakte. Wie weet zouden verzoeken van de zijde van de bedanker dan wel een probleem kunnen zijn.

Ik heet u welkom op mijn blog, lezer. Hier werk ik het gut-feeling uit dat veelvoorkomend taalgebruik bij mij oproept. Uw reacties zijn van harte welkom.