FAVORIET

RTVNoord hield onlangs de verkiezing van het ‘Schierste Grunneger woord’. Kijkers en luisteraars mochten op de ‘webstee’ van de regionale omroep aangeven welk van de vijf door henzelf genomineerde woorden zij het mooist vonden. Niet helemaal verrassend werd het snoezige woord ‘snoetjeknovveln’ (= knuffelen, kussen) met 47 procent van de stemmen de winnaar. Achhhh…
Mijn favoriet was ‘twijduustern’ (= de schemering). Een eerbiedwaardig en tikje geheimzinnig woord. Het twijduustern. Met een interessante verwijzing naar twilight, de staat tussen licht en duisternis. In klank leidt het woord je naar binnen, van de weidsheid van het Groninger landschap naar de lichtkring van de lamp boven de tafel.

Ook in het Nederlands heb ik een favoriet woord. Mijn keus voor dat woord is louter gebaseerd op de beweging van de klank in het woord. Het is dus losgezongen van zijn betekenis. Eigenlijk zijn het twee woorden die met elkaar een virtuoze turnoefening voor mijn taalgevoel vormen: EXTRATERRITORIALE WATEREN. Ook exterritoriaal wordt wel gebruikt, maar met een extra ‘tra’ verhoog je de moeilijkheidsgraad en het plezier.

De oefening begint vanuit absolute stilstand met een explosieve ‘éx’. Die wordt even gestrekt vastgehouden tot je met een trefzekere ‘tra’ weer terugkomt bij de basis.
Vervolgens een krachtige, samengebalde ‘terri’ (linksom) met meteen daarna een iets ruimere ‘tori’ (rechtsom), gevolgd door een royale ‘ale’.
Dan de gewaagde afsprong met een ademloze ‘waa’.
En als afsluiting de solide landing; een ‘teren’ uit beton. Hij stáát! En de zaal staat op zijn kop. Zoveel beweging binnen twee woorden, dat móet wel Olympisch goud opleveren.

Wat is uw kandidaat voor goud? Een woord met een virtuoze beweging die je doet duizelen? Laat het bewegen hier op mijn blog.