HAAGSE HUMOÂH

Nu de datum voor mijn verhuizing naar Den Haag steeds dichterbij komt, ben ik vaak in de Residentie om allerlei voorbereidende werkzaamheden te verrichten in de nieuwe woning. Door de contacten met de Haagse middenstand leer ik de Haagse humor kennen.

Anders dan de “gezellige”, luidruchtige en inclusieve humor van ‘bij ons in de Jordaan’ is Haagse humor extreem droog, terloops en heel praktisch. Zo staat bij het Centraal Station een bloemenkraam, waar de haastige reiziger een bloemetje kan kopen voor gastvrouw of geliefde. Onder de obligate alliteratie Henkie’s Hoekie staat op de gevel van dit kraampje de slogan ‘Betaalbare romantiek’.

De buschauffeur die bij het Malieveld stopte om enkele dames te laten uitstappen voor de Tong Tong Fair, zei in zijn spiegel - refererend aan de lange rij wachtenden die in de brandende zon op het veld voor de tent stond: ‘Hebben jullie al een kaartje?’ ‘Nee’, zeiden de dames. ‘Nâh, je ben zo aan de beurt’, sprak de chauffeur ze moed in.

In de nieuwe woning moet de bestaande vloerbedekking gereinigd worden. De schoonmaker die een taxatie kwam doen dacht dat dat wel zou gaan lukken. Hij zei dat we van geluk mochten spreken dat er geen stoelen met metalen poten hadden gestaan, want dan krijg je ‘vloeâhkankâh’, die heel moeilijk te verwijderen is.

Het behang- en verfhuis ten slotte, waar we ons licht opstaken over de inrichting van het huis, helpt de klant bij de keuze van zijn verf met een ‘Haagse Kleuruh Waaieâh’. Met het WK voetbal in het vooruitzicht, heeft het bedrijf een speciale actie: ‘Ons elftal’. Bij aankoop van €150,- aan lak krijg je een T-shirt cadeau in een van de kleuren uit de Waaieâh. Er zitten er een paar bij die verwijzen naar eet- of drinkwaren, zoals Wôhtel, Aâhrdbè, Zuâhstok of Bieâh, maar er is ook groen Haags Puâh Natuâh of wijkgebonden Zeihelduh Blaûw.

Het allermooist vind ik het nuchtere Schèt, voor het bruine T-shirt. Zo filosofisch is het leven in Den Haag, van Lekkâh Zach tot Duisteâhr.